Op 29 juni hadden we extra debat over de brieven van twee ministers en de ‘Startnotitie Nationaal Programma Landelijk Gebied’. Anders gezegd: we hadden het over stikstof. Het was natuurlijk een beladen debat, want de emoties lopen hoog op in het land.
Terwijl ik dit zit te tikken denk ik terug aan ruim een week geleden. Een onrustig gevoel in mijn lichaam omdat er iets aan zat te komen. Twee brieven van twee ministers over ‘het landelijk gebied’ en een startnotitie voor een nationaal programma. En met die onrust in mijn lijf dacht ik ook aan de boerengezinnen. Als ik hier al onrustig van werd, hoe was het dan voor hen? Het artikel uit NRC in de week daarvoor maakte al duidelijk dat er grote veranderingen aan zaten te komen. Lastig om in te schatten hoe het echt zou zijn aan die duizenden keukentafels.
Ondertussen zijn we een week verder. De onrust is er niet minder om geworden. We weten nu zeker dat de opdracht van minister Van der Wal enorm is. Ook in de provincie Utrecht. Sterker nog: juist in de provincie Utrecht. Dat kwam als een enorme en onaangename verrassing. De verbazing is ondertussen wel echt weg en het is hoog tijd voor een reflectie.
Tijdens de statenvergadering van woensdag 8 juni 2022 hebben we onze Algemene Beschouwingen gehouden. In de Tweede Kamer gebeurt dat steevast in september, vlak na Prinsjesdag waarop de regering de Begroting presenteert. In de Provincie houden we dit belangrijke debat bij de vaststelling van de Kadernota, die de kaders voor de Begroting geeft.
Het gaat slecht met de grutto’s en met alle andere weidevogels in Nederland, maar niet in de polders bij Bunschoten. In het gebied Eemland neemt het aantal grutto’s toe. En dat gaat niet vanzelf…
Wat zijn ‘trage paden’? Erwin Kamp, statenlid van D’66, introduceerde deze term in zijn initiatiefvoorstel, als verzamelnaam voor ‘jaagpaden’ en ‘kerkenpaden’. Deze paden zijn al eeuwenoud. Jaagpaden zijn de (on)verharde trekwegen aan weerszijden van kanalen en rivieren, die werden gebruikt om schepen vooruit te trekken door mens en dier. Kerkenpaden zijn oude wandelpaden, vroeger de kortste verbindingen naar de kerk, dwars door velden en polders, die mensen over de drempel brachten van een Godshuis, een gewijde ruimte van licht en leven.
“Bomen zuiveren onze lucht en geven ons zuurstof. Als een stille kracht beschermen ze ons. Bomen, bossen, ze staan symbool oor de unieke werking van de schepping. Ogenschijnlijk vanzelfsprekend, maar voorwaardelijk voor ons bestaan op deze aarde: longen voor onze aarde, ademruimte voor ons mensen.” Met deze inleidende woorden begon de ChristenUnie haar bijdrage bij de bespreking van het Statenvoorstel Provinciale Bossenstrategie.