Wandelen en cultuurhistorie in Soest
Op zaterdag 25 februari was een deel van onze fractie in Soest. Na een noodkreet van Wandelnet én een oproep van Vrienden van de Soester Eng gingen we daar op werkbezoek. We hadden ook de collega's van D66 uitgenodigd.
Wandelroute via onbewaakte spoorwegovergang
Samen met raadsleden van de ChristenUnie en D66 bezochten we een onbewaakte spoorwegovergang. Deze overgang is onderdeel van een prachtige wandelroute die de wandelaars van en naar de Soester Eng leidt. Tijdens een werksessie over oude wandelpaden hoorde ik over de geplande afsluiting van deze overgang.
Onbewaakte spoorwegovergangen hebben natuurlijk extra risico's, omdat wandelaars zelf goed op moeten letten. In wetgeving is vastgelegd dat volgend jaar alle niet bewaakte overgangen moeten zijn aangepast of gesloten. Dat aanpassen is een dure aangelegenheid. Wandelnet en de Vrienden van de Soester Eng wisten te vertellen dat ProRail de helft van die kosten wil betalen. De andere helft moet dan van de gemeente en provincie komen. Huiswerk voor onze nieuwe fractie dus!
Cultureel en agrarisch erfgoed
Het gebied van de Soester Eng is agrarisch erfgoed. Een prachtig glooiend boerenland op een stuwwal. Nog ongeveer 60 hectare van dit gebied is goed herkenbaar als boerenland. Door de gemeente Soest is dit in 1992 aangewezen als een beschermd dorpsgezicht. De moeite van het 'bewandelen' waard dus.
We sloten het werkbezoek af in museum Oud Soest. We werden daar gastvrij ontvangen door een gepassioneerde vrijwilliger. We kregen in vogelvlucht van alles mee over de collectie van het museum, de problemen in de Corona-periode en de bezoekersaantallen. Namens de ChristenUnie mocht ik de afgelopen vier jaar regelmatig pleiten voor steun aan de kleine (streek)musea. Vanuit de provincie kwam er gelukkig ook een steunpakket tijdens de Corona-lockdowns. Wat mij betreft een succes.
