Behoud en gebruik van ‘trage paden’
Wat zijn ‘trage paden’? Erwin Kamp, statenlid van D’66, introduceerde deze term in zijn initiatiefvoorstel, als verzamelnaam voor ‘jaagpaden’ en ‘kerkenpaden’. Deze paden zijn al eeuwenoud. Jaagpaden zijn de (on)verharde trekwegen aan weerszijden van kanalen en rivieren, die werden gebruikt om schepen vooruit te trekken door mens en dier. Kerkenpaden zijn oude wandelpaden, vroeger de kortste verbindingen naar de kerk, dwars door velden en polders, die mensen over de drempel brachten van een Godshuis, een gewijde ruimte van licht en leven.
De zogenaamde ‘trage paden’ spiegelen de historie, maar ze zijn in onbruik geraakt door de tand des tijds, op veel plekken gewoonweg verdwenen - door ruilverkaveling of door bebouwing - of door veranderend eigenaarschap aan ons oog onttrokken en niet meer openbaar toegankelijk.
Door het ontbreken van actief beleid worden de nog bestaande Utrechtse ‘trage paden’ nu door niemand beschermd en onderhouden. De paden lopen over verschillende gemeentegrenzen, waardoor een zekere afstemming, aandacht en urgentie tot nu toe ontbreekt. Er is geen integraal en overkoepelend beleid op dit terrein, terwijl dit voor het behoud van dit specifiek soort cultuurhistorisch erfgoed wel wenselijk zou kunnen zijn.
Dat was voor statenlid Erwin Kamp van D’66 de aanleiding om het ‘Initiatiefvoorstel Trage Paden’ in te dienen, met bewustwording, kennis verzamelen en kennisdelen, overleg en afstemming met belanghebbenden als belangrijkste doelen. Daarmee geeft het initiatiefvoorstel Gedeputeerde Staten de opdracht om gezicht te geven aan een specifiek stuk geschiedenis, door middel van onderzoek, vermelding in de ‘Cultuurhistorische Atlas’ (CHA) en een werkconferentie.
Tijdens de statenvergadering van 11-5-2022 hebben we de indiener onze felicitaties en complimenten gegeven. Want onze fractie juicht meer aandacht voor de ‘trage paden’ van harte toe. Naast de cultuurhistorische waarden, zien we kansen voor recreatie: het zijn immers prachtige wandelpaden! In de uitwerking is het mobiliseren van gemeenschapskracht rondom ontwikkeling en onderhoud van deze wandelpaden nu al kansrijk.
Als ChristenUnie besloten we onze bijdrage met een oproep: “Want de kerkenpaden kunnen dan veelal verdwenen zijn, de kerken van eeuwenlang zijn tot nu toe vindbaar, toegankelijk en waardevast en toekomstbestendig gebleken. En dat moet volgens ons zo blijven. En daarom nodigen we D66 (en andere fracties) heel graag uit om tijdens een wandeling op het allermooiste kerkenpad het gesprek aan te gaan om ook religieus erfgoed op de provinciale kaart te houden”.
