ChristenUnie wil meer ambitie landbouw en voedsel
Het is al even geleden, maar het eerste werkbezoek van onze fractie na de zomer was aan het Amersfoortse Tuinpark Laakzijde, in de uiterste noord-oosthoek van onze provincie. Een gebied wat overigens de bijnaam Palestina heeft. Maar, het Utrechtse Palestina was een vredige plek.
Een plek waar vrijwilligers, sociale ondernemers, bewoners en mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt samenwerken in een prachtig Tuinpark. Een voedselbos, zelfoogsttuin, theehuis, bloemenpluktuin, groen-blauw wandelgebied en moestuin ineen.
De ChristenUnie pleit al heel lang voor een stevige provinciale visie op landbouw en voedsel. Daarbij willen we onze landbouw versterken, juist ook als onderdeel van de Utrechtse samenleving. Het Tuinpark Laakzijde inspireerde ons en liet zien hoe je recreatie heel mooi kan verbinden aan de thema’s landbouw en voedsel. Dit zijn de groene broedplaatsen die de ChristenUnie graag een plek wil geven in het provinciale beleid.
De notitie ‘Ambities landbouw en voedsel provincie Utrecht 2050’ waarmee het provinciale bestuur kwam, vindt de ChristenUnie veel te mager.
Tijdens een provinciaal debat gaven we aan voorstander te zijn van de duurzame voedselagenda voor de regio Food Valley, waarmee de provincie inzet op lokaal en duurzaam geproduceerd voedsel, dat dicht bij de bron verkocht wordt. Dit betekent dat we inzetten op een eiwittransitie, waarbij plantaardige eiwitten steeds meer de plaats innemen van dierlijke eiwitten in ons voedsel. We willen ook proeftuinen opzetten om nieuwe, duurzame landbouwmethoden te ontwikkelen en te testen.
Voor de ChristenUnie is duidelijk dat de landbouwsector moet transformeren naar een toekomstbestendige landbouw. Met andere woorden; landbouw die bijdraagt aan duurzame voedselvoorziening. Een landbouw die zorg draagt voor het in stand houden en verbeteren van de biodiversiteit, het klimaat en landschap. Tegelijkertijd zetten we ons ook in voor een landbouw die economisch rendabel is. Een hoge biodiversiteit hoort bij de schepping en is van levensbelang. Biodiversiteit zorgt voor de bestuiving van allerlei gewassen, voor een rijk bodemleven en een hoge bodemvruchtbaarheid.
De ChristenUnie wil dat de provincie zich inzet voor duurzame en rendabele landbouw en duurzamer eetgedrag. Dat kost geld. Niet alleen voor de provincie, maar ook voor consumenten. Tijdens de Utrechtse Landbouwtop, vlak voor de zomer, was ‘Beprijzing van voedsel’ niet voor niets een groot vraagstuk. De prijzen in de winkel zijn te laag, was daar de conclusie. Cijfers over geldbesteding laten dit patroon ook zien. Lang geleden, in de jaren ‘60 ging nog 30 procent van het huishoudbudget naar voedsel. In 1980 was dit al gedaald naar 16 procent, de laatste jaren zit dit percentage dik ónder de 10. Goed om ons daarvan bewust te zijn; duurzame keuzes kosten geld.
Tot slot, en dat is onderbelicht, is het culturele aspect belangrijk voor de ChristenUnie. Landbouw is ook agri-cultuur. Laten we niet vergeten dat boeren belangrijk zijn voor onze regionale identiteit. Ons voedsel heeft identiteit, denk aan kazen uit het Groene Hart en fruit uit de Kromme Rijnstreek. Een samenleving die voedselproductie alleen economisch waardeert, loopt risico veel waardevols te verliezen. Ook zó eren we ‘ons dagelijks brood’.
