Begroting – schijnwerper op de energietransitie
De behandeling van de begroting is ook voor ons de kans om Algemene Beschouwingen te houden. In onze bijdrage besteedde Henriëtte Rikkoert aandacht aan vier grote ‘transities’ die wij zien. In dit blog richt ik mijn schijnwerper op de energietransitie.
Platgeslagen komt de energietransitie erop neer dat we af willen van fossiele brandstoffen (olie, kolen en gas) voor elektriciteit en warmte. Dat is snel gezegd, maar zo’n transitie is een ingewikkeld en langdurig proces. In onze bijdrage begonnen we dan ook door de noodzaak te benadrukken: “Het klimaat verandert door uitstoot van broeikasgassen als CO2 en de schepping die wij in bruikleen hebben staat mede daardoor onder druk. Steeds meer merken wij daar de gevolgen van: het ene na het andere weerrecord wordt gebroken de afgelopen jaren. Extreme droogte, hevige regenval en stijgende temperaturen hebben een negatief effect op de natuur en op kwetsbare mensen.”
Juist de zorg voor de schepping en voor onze medemensen is de kern van hoe ik de opdracht aan de ChristenUnie zie. De schade die wij daaraan nu toebrengen is daarom onacceptabel. Onze fractie is dan ook heel blij dat het met deze coalitie lukt om meer mensen en geld beschikbaar te maken voor de energietransitie. Wij vinden dat het nu tijd is om uit te gaan doen. We moeten niet te lang blijven hangen in nieuwe ideeën, nieuwe onderzoeken en nieuwe manieren om de voortgang te meten. We moeten aan de slag met burgers, maatschappelijke organisaties en gemeenten om de transitie uit te voeren.
Dat wil niet zeggen dat we geen zorgen hebben over de energietransitie. Ook ik zie dat energieopwekking zonder nadelen niet bestaat. Mensen in onze provincie maken zich zorgen over hoe het landschap er straks uit ziet met zonnevelden en windmolens. Omwonenden van toekomstige windparken maken zich zorgen over het geluid en de slagschaduw. Mensen maken zich zorgen over het verschralen van grond onder zonneparken. Dat zijn terechte vraagtekens bij deze nieuwe vormen van energieopwekking. Daarbij komen nog de zorgen van gezinnen of alleenstaanden die niet of nauwelijks de energierekening kunnen betalen. Laat staan dat zij in staat zijn om te investeren in isolatie waardoor zij in een vicieuze cirkel dreigen te belanden.
Wij kijken met hoopvol realisme naar de energietransitie. Hoopvol, want er is heel veel mogelijk als het ook zorgvuldig gebeurt. De Regionale Energie Strategieën zijn een goed voorbeeld. Daarin wordt nu gewerkt aan plannen die over tien jaar gerealiseerd moeten zijn. In de regio’s zijn landschapsarchitecten aan het werk om te kijken naar goede inpassing van zonnepanelen en windmolens en er is volop ruimte tot gesprek.
Realistisch, want (zoals we het ook in het begrotingsdebat zeiden) onze fractie heeft het “volle besef dat iedereen, en dus ook de provincie Utrecht, een grote verantwoordelijkheid heeft om te doen wat mogelijk is, maar ook dat de klimaatverandering niet gestopt zal worden in de provincie Utrecht alleen”.
We gaan dus spannende jaren tegemoet waarin grote besluiten genomen zullen worden over de energietransitie. Onze fractie zal er daarbij op letten dat besluiten zorgvuldig tot stand komen, de provincie helpt waar dat kan en nodig is en we de mensen ondersteunen die financieel niet mee kunnen doen maar dat wel zouden willen. Daarbij staat voorop dat de energietransitie absoluut noodzakelijk is om goed te zorgen voor de schepping en onze naasten. Elke vorm van energieopwekking heeft nadelen, maar van de huidige vorm weten we zeker dat de nadelen onacceptabel zijn.
Hans de Harder
