Bewondering. Dat heb ik de laatste maanden gekregen voor de bewoners van het dorp Maarsbergen. Na ruim tien jaar praten, kwam het vorig jaar dan eindelijk tot plannen. Deze plannen zorgden echter voor grote verdeeldheid in de dorpsgemeenschap. Enerzijds was er de West-variant waardoor met name bewoners van de Engweg volledig in de verdrukking zouden komen. Anderzijds was er de Dorpsvariant waarbij een tunnel dwars door de dorpskern zou komen.

Bewoners beklommen de provinciale barricaden en voerden stevige lobby. Tegelijk ontwikkelden een groep bewoners een nieuwe variant die het beste van beide varianten moest combineren: BosBeek. Met grote energie en creativiteit werd hieraan gewerkt. Steeds weer op zoek naar verbeteringen en besparingen. Bewonderenswaardig.

Die bewondering volgde overigens op jaren van verwondering. Iedereen die weleens door Maarsbergen is gereden zal dat herkennen. Een vrijwel onafgebroken, trage stroom van verkeer dat langs stoplichten en spoorbomen van en naar de A12 gaat. Benzinepompen in het dorpshart. Denderende treinen. Een verbrede A12. En dat allemaal in de directe leefomgeving van een paar honderd dorpsbewoners. Wat de ChristenUnie betreft was het dus heel hoog tijd deze situatie stevig aan te pakken.

Inzet ChristenUnie

Wat was onze inzet? Het eerste doel voor de ChristenUnie was het vergroten van de leefbaarheid van het dorp Maarsbergen. Daarnaast, als tweede doel, het verbeteren van de doorstroming. Wij vonden het belangrijk dat er een integraal plan zou zijn voor het hele gebied. Waarbij kwaliteit meer is dan doorstroming alleen.

Voor beide punten kwam de ChristenUnie met een concreet voorstel. 

1) Leefbaarheid vergroten

De keuze voor een variant, maakt nogal wat uit qua leefbaarheid. Voor iedere variant is iets te zeggen. Voor de ChristenUnie was echter doorslaggevend de impact van de Westvariant op de Engweg. Wij stemden daarom tegen het voorstel van de Westvariant. Een amendement voor BosBeek kreeg helaas echter alleen de steun van ChristenUnie, SGP en Partij voor de Dieren.

Wat wel een meerderheid kreeg was een amendement van de ChristenUnie om bewoners een stevige rol te geven in het kwaliteitsteam. Dit team gaat zich vooral buigen over de ruimtelijke kwaliteit. Inbreng van bewoners daarbij is onmisbaar. Immers, bij ruimtelijke kwaliteit gaat het immers vooral om hoe bewoners deze beleven.

2) Betere doorstroming

Beide varianten verbeteren de doorstroming. Dat is natuurlijk fijn. Maar, zonder flankerend beleid, is het hooguit een verplaatsing van het probleem. Betere doorstroming zal immers meer verkeer aantrekken. Dit heeft grote gevolgen voor Woudenberg. De provinciale weg, de N226 gaat vanaf Maarsbergen dwars door Woudenberg. CDA-wethouder Gijs de Kruif wees er al eerder op dat men een grote verkeerstoename vreest. 

Om die reden had de ChristenUnie een motie om te komen tot een Oostelijke ontsluiting van de A12 bij Maarn. Hierdoor kan een deel van het doorgaande verkeer over de N227 gaan. Niet dwars door Woudenberg, maar langs de Leusderheide. Zo’n extra ontsluiting zal sowieso zorgen voor een ontlasting van Maarsbergen. Juist nu was er de historische kans om dit te doen omdat het gebouw van Meubin, pal langs de A12 bij Maarn, te koop staat. 

Een vergelijkbare motie werd in 2016 overgenomen door het provinciebestuur. Gedane toezeggingen kwam de gedeputeerde echter niet na en dus werd de motie alsnog in stemming gebracht. Tot ieders verrassing kreeg deze motie van de ChristenUnie nu echter alleen de steun van PvdA, PVV, PvdD en SGP. Te weinig voor een meerderheid. Wat de ChristenUnie betreft een enorme, gemiste kans. Er zal gezocht worden naar nieuwe mogelijkheden om dit toch alsnog te realiseren.

Arne Schaddelee